اتصال پرچ (Rivet Fastener) چیست؟
• پرچ قدیمی ترین اتصال دهنده در سازه های فولادی است. این اتصال یک قطعه استوانه ای توپر فولادی است که یک سر آن به شکل گل میخ یا مخروطی شکل ساخته شده است و به صورت گرم در سوراخ قطعه قرار داده و کوبیده میشود و سر دیگر توسط یک چکش (بادی) مانند گل میخ شکل داده میشود.
• پرچ پس از سرد شدن منقبض میشود و این جمع شدن در اتصال دهنده، موجب فشردگی پرچ و در نتیجه نیروی پیش تنیدگی در قطعه اتصال میگردد .
• بدین ترتیب یک اتصال اصطکاکی کامل حاصل میشود. از آنجایی که میزان انقباض و نیروی بوجود آمده در پرچ قابل اندازه گیری نیست نمی توان بطور دقیق مقدار آن را در محاسبات طراحی وارد نمود و مطابق آئین نامه ها حداقلی برای آن منظور میکنند.
• در پرچ سرد که پرچ بصورت سرد کوبیده میشود، هیچگونه نیروی پس تنیدگی در آن وجود ندارد.
دلایل عدم استفاده از پرچ:
- پیشرفت تکنولوژی جوشکاری
- تولید پیچ های با مقاومت بالا
- ایجاد سرو صدای زیاد در هنگام اجرا با پرچ
- امکان خطر آتش سوزی در موقع کار
- احتیاج به نظارت دقیق در زمان اجرا
- نیاز به نیروی انسانی قوی و ماهر به تعداد زیاد
- بطور کلی ایمنی و کیفیت کم و هزینه و زمان زیاد باعث گردید پرچ در سازه های فولادی بتدریج جای خود را به جوش و پیچ و مهره با فولاد پر مقاومت واگذار کند.
