وال پست ها در سالن های صنعتی با سقف شیب دار:
نخستین بار، لزوم نگهداری تیغه های میانقابی به کمک وال پست ، از زمانی احساس شد که سالن های بزرگ صنعتی ساخته شدند . قاب این گونه ساختمان ها اگر چه ارتفاع چندان بلندی ندارند ولی دهانه آنها بسیار عریض است و دیوارهای انتهایی سالن که درون این قاب ها قرار می گیرند ، جهت تحمل وزن دیوار و اتصال درب های ورودی احتیاج به نگهدارنده داشتند تا در مقابل نیروهای جانبی عمود بر صفحه قاب مانند باد و همچنین در مقابل لرزش های درون صفحه قاب پایدار بمانند.
ایجاد ستونک هایی به موازت ستون های اصلی قاب شیب دار، به ویژه در اطراف درب ورودی ، جهت نگهداری درب و دیوار، باید به گونه ای طراحی و اجرا می گردید که در عین نگهداری درب و دیوار، در بالای ستون ، اتصال صلبی با قاب شیب دار ایجاد نکنند زیرا چنین اتصالی عملکرد قاب را در مقابل نیروهای ثقلی ، مانند خیز تیر در اثر وزن برف و تغییر مکان قاب در اثر نیروی باد و مشابه اینها، را دچار اخلال میکند.
قاب های انتهایی سالن های صنعتی با سقف شیب دار باید به طور ویژه ای طراحی و اجرا شوند تا برای دریافت این نیروها و تنش های اضافی آمادگی داشته باشند، وگرنه این موضوع با اصل یکسانی قاب ها برای امکان گسترش آتی اینگونه سالن ها منافات پیدا می نماید . چنانچه این ستون ها به صورت طره با انتهای آزاد طرح و ساخته می شدند (تا تغییر مکان آن در انتهای آزاد، کم و در حد قابل قبول باشد) در این صورت با توجه به طول بلند طره و احتیاج به فونداسیون بزرگ، شماره پروفیل لازم، بزرگ و مجموعاً غیر اقتصادی میشود .
راه حل نهایی، ساخت ستونک هایی به فواصل لازم است که در دو انتها به صورت مفصل (بدون لنگر خمشی) عمل کنند تا به هر صورت به وال پست هیچگونه تنشی و کمانشی وارد نکنند. این ستونک ها در پایین روی یک فونداسیون بتنی کوچک قرار میگیرند و در بالا در محل برخورد با قاب اصلی سالن به صورت مفصل با اتصال سوراخ لوبیایی و پیچ ساخته می شوند. تا امکان قابلیت خیز تیز بدون ایجاد نیروی محوری در ستونک را فراهم نمایید.
این ستونک ها به نام وادار یا استاد یا نگهدارنده دیوار البته با تعدادی تیرک های افقی بنام لاوک یا رانر تشکیل یک شبکه نگهدارنده دیوار را میدهند تا علاوه بر تحمل وزن دیوار، بار جانبی عمود بر صفحه دیوارو یا درون قاب را تحمل کنند. سالنهای صنعتی با سقف شیب دار از تعدادی قاب یکسان با یک درجه نامعینی ساخته می شوند و در طراحی آن فرض می شود قاب قادر است نیروی جانبی درون صفحه ای قاب را توسط یک درجه نامعینی تحمل کند البته به علت سبکی وزن این گونه سازه ها ، نیروهای جانبی موثر بار باد می باشد و زلزله نیروی غالب را تشکیل نمی دهد.