طبق مبحث 19 مقررات ملی ساختمان ایران، گونه بندی کاربری ساختمان ها، به 4 گونه تقسیم می شوند:
نوع کاربری (الف) گونه بندی کاربری ساختمان ها:
ساختمان مسكونى، بيمارستان، كلينيک، هتل، مهمان سرا، آسايشگاه، خوابگاه، زایشگاه، سردخانه.
نوع کاربری (ب) گونه بندی کاربری ساختمان ها:
ساختمان ادارى، ساختمان تجارى، فروشگاه، ساختمان آموزشی، دانش سرا، مركز تربيت معلم، ساختمان آموزشى دانشگاهى، مجتمع فنی-حرفەای، كتابخانە، آزمایشگاه، مرکز تحقیقاتی، ایستگاه رادیو و تلويزيون، مركز اصلى يا فرعى مخابرات، مركز اصلى يا شعبة بانك، ایستگاه اصلی و مرکز کنترل مترو، خانۀ بهداشت، ساختمان پست و پلیس و آتشنشانی، رستوران و سالن غذاخوری.
نوع کاربری (ج) گونه بندی کاربری ساختمان ها:
ترمینال فرود گاه بین المللى یا داخلی، ترمينال راه آهن، استاديوم ورزشى سرپوشیده، تعمیرگاه بزرگ، کارخانه صنعتی (غیر از موارد ذكر شده در کاربری د)، نمايشگاه، باشگاه، تئاتر، سينما، سالن اجتماع و كنفرانس، ساختمان ایستگاه وسایل نقلیۀ زمینی.
نوع کاربری (د) گونه بندی کاربری ساختمان ها:
انبار، تعمیر گاہ کوچک، کارگاه كوچك، ساختمان صنعتى (اتومبيل سازى، نورد و ذوب فلزات، سيلو، کشتارگاه و مشابه آنها)، پارکینگ در طبقات، آشیانۀ حفاظتی هواپیما، ساختمان میدانهای ميوه و تره بار، ایستگاه مترو، پناهگاه.
3 عامل تعیین کننده برای این گونه بندی شامل این موارد هستند:
a. تداوم استفاده از ساختمان در طول سال و در طول شبانه روز
b. شدت اختلاف دمای احتمالی بین داخل و خارج ساختمان
c. اهمیت تثبیت دمای فضاهای داخل ساختمان
