سیستم های سرمایشی عبارتاند از سیستمهایی که با استفاده از مکانیزمهای مختلف، محیطها یا فضاهایی را سرد میکنند. این سیستمها به چندین دسته تقسیم میشوند:
-
کولر آبی:
مبتنی بر تبخیر آب و استفاده از این خاصیت آب برای خنک کردن هوا در محیطهای گرم و خشک.
از پمپ برای گردش آب به قسمتهای مختلف و پدهای تبخیری استفاده میکند.
به دلیل مصرف کم انرژی، گزینه اقتصادیتری نسبت به سیستم های سرمایشی گازی است.
-
کولر گازی:
با استفاده از یک دوره چرخشی که شامل فشردهسازی، تبخیر، اتساع و تراکم میشود، محیط را خنک میکند.
از یک مبرد گازی بهره میبرد تا حرارت را از داخل فضا به بیرون منتقل کند.
در مقایسه با کولر آبی، قدرت سرمایشی بالاتری دارد ولی مصرف انرژی آن نیز به نسبت بقیه سیستم های سرمایشی بیشتر است.
-
چیلر (سیستم های سرمایشی):
دستگاهی بزرگ است که معمولاً برای سرد کردن آب یا مایعات دیگر در سیستمهای صنعتی استفاده میشود.
آب یا مایع سرد شده از طریق سیستمهای توزیع به نقاط مختلف میرود تا حرارت محیط یا فرآیندهای صنعتی را خنک کند.
استفاده از چیلر در سیستمهای مرکزی تهویه مطبوع، بیمارستانها، صنایع و … رایج است.
-
مینیچیلر:
این نوع از چیلرها با ظرفیت کمتری نسبت به چیلرهای صنعتی تولید میشوند و معمولاً برای ساختمانها، کوچکترین واحدهای تجاری یا منازل استفاده میشوند.
از نظر کارکرد، مشابه چیلرهای صنعتی عمل میکند ولی با طراحی کوچکتر و انعطافپذیری بیشتر.
-
سیستمهای متغیر جریان هوا (VRF یا VRV):
این سیستمها از نوعی کولر گازی متقدم هستند که به ویژه برای ساختمانهای تجاری طراحی شدهاند.
امکان سرمایش و گرمایش همزمان در فضاهای مختلف ساختمان را دارد، به واسطه تکنولوژی متغیر جریان هوا که بر اساس نیاز کاربر کار میکند.
-
کولر اواپوراتیو:
نوعی از کولر آبی است که با استفاده از تبخیر آب جهت خنککردن هوا عمل میکند. میتواند مصرف آب و انرژی کمتری داشته باشد نسبت به سایر کولرهای آبی.
دستگاهی کوچک است که به یک واحد سرمایشی یا گرمایشی وصل میشود و با پخش مایع خنک یا گرم در فضا، هوای مورد نظر را تهیه میکند.
در انتخاب سیستم مناسب سرمایشی یا گرمایشی، باید به چندین عامل توجه کرد مانند: حجم فضای مورد نظر، شرایط آب و هوایی منطقه، بودجه موجود و مصرف انرژی. همچنین، نگهداری و تعمیر و نگهداری منظم هم باید در نظر گرفته شود تا طول عمر و عملکرد بهینه سیستم تضمین شود.